تعریف پارکینگ خصوصی:
پارکینگ خصوصی معمولاً به پارکینگ‌هایی اطلاق می‌شود که به‌طور انحصاری توسط یک مالک یا گروهی از مالکان استفاده می‌شود و دسترسی عمومی به آنها محدود است. این پارکینگ‌ها معمولاً در ساختمان‌های مسکونی، اداری، تجاری یا مجموعه‌های صنعتی قرار دارند. ضوابط و طراحی پارکینگ‌های خصوصی می‌تواند بر اساس نیازهای خاص کاربران و مقررات محلی متفاوت باشد. در زیر به برخی از جنبه‌های مهم پارکینگ خصوصی اشاره شده است:
1. طراحی و ابعاد
-
ابعاد استاندارد: ابعاد جای پارک در پارکینگ‌های خصوصی معمولاً با ابعاد استاندارد پارکینگ‌های عمومی یکسان است، یعنی عرض حدود 2.5 متر و طول حدود 5 متر. با این حال، بسته به نیازها و نوع وسایل نقلیه، این ابعاد می‌توانند تغییر کنند.
-
پارکینگ‌های اختصاصی: برخی پارکینگ‌های خصوصی دارای جای پارک‌های اختصاصی برای هر واحد مسکونی یا اداری هستند. این جای پارک‌ها ممکن است شماره‌گذاری شده و به‌صورت دائمی به واحد خاصی اختصاص داده شوند.
2. امنیت
-
دوربین‌های مداربسته: نصب دوربین‌های مداربسته در ورودی و خروجی‌ها و همچنین در نقاط مختلف پارکینگ به افزایش امنیت کمک می‌کند.
-
درب‌های کنترل دسترسی: استفاده از درب‌های کنترل دسترسی مانند درب‌های الکترونیکی و گیت‌های ورودی می‌تواند به محدود کردن دسترسی غیرمجاز کمک کند.
3. راحتی و دسترسی
-
مسیرهای دسترسی: طراحی مسیرهای دسترسی به گونه‌ای باید باشد که ورود و خروج خودروها به‌راحتی انجام شود و تداخل کمتری ایجاد کند.
-
فضای مانور: فضای کافی برای مانور خودروها در نظر گرفته شود تا کاربران به‌راحتی بتوانند پارک کنند.
4. نگهداری و مدیریت
-
برنامه‌های نگهداری منظم: پارکینگ‌های خصوصی نیاز به برنامه‌های نگهداری منظم دارند تا از شرایط مناسب و ایمن برخوردار باشند. این شامل نظافت، بررسی سیستم‌های امنیتی و نگهداری تجهیزات می‌شود.
-
مدیریت پارکینگ: مدیریت پارکینگ ممکن است توسط یک مدیر ساختمان یا شرکت مدیریت حرفه‌ای انجام شود. این شامل اختصاص جای پارک‌ها، حل مشکلات و انجام تعمیرات است.
5. قوانین و مقررات
-
مجوزها: پارکینگ‌های خصوصی باید بر اساس مقررات محلی و ملی مجوزهای لازم را دریافت کنند.
-
رعایت استانداردها: طراحی و اجرای پارکینگ‌های خصوصی باید مطابق با استانداردهای ایمنی و ساختمانی محلی باشد.
